Ik heb er altijd al een beetje last van gehad… dat er veel wordt gesproken maar weinig wordt gezegd. Ik heb best getwijfeld aan mezelf hierover. Ben ik nou een de enige die houd van een goed gesprek? Moet het altijd over koetjes en kalfjes gaan? Is vertellen over iets dat je meegemaakt hebt niet gepast? Ik miste soms de diepgang. Ik ga graag goede gesprekken aan maar in een gesprek moet terug gesproken worden. Ik kan me voorstellen dat iedereen zo zijn vriendinnen, zus of moeder heeft waar je veel mee bespreekt. En dat is ook prima. Heel fijn als je dat hebt zelfs. En ik ben van mening dat als je iets wilt opbouwen met elkaar dat een beetje diepgang wel nodig is. Ik wil iemand echt leren kennen niet alleen het uiterlijk vertoon. Dat vind ik eigenlijk minder interessant. Nu ik mensen om mij heen heb die dit ook fijn vinden, voel ik mij thuis, vrij om te vertellen over mijn worsteling en te luisteren naar die van hen. En weet je wat!! Ik krijg er onwijs veel energie van. Eigenlijk waar ik altijd voor heb gestaan en ook nog meer wil bereiken met Klets. Meer openheid!! Jezelf kunnen uiten zonder dat je bang hoeft te zijn dat je beoordeelt wordt.
Wij mensen veranderen elke dag. Door de dingen die wij mee maken en de dingen die wij zien horen en leren. Toch blijft de vraag “HOE IS HET MET JOU” heel oppervlakkig. Het is een manier om beleeft te zijn. Het zou mij zo mooi lijken dat als je het vraagt aan iemand hoe het gaat, dat die gene zich kwetsbaar durft op te stellen. Door een beetje van zichzelf te laten zien. En daarbij snap ik dat je dat niet doet als je elkaar in de supermarkt tegen komt. En ook niet met iedereen. Ik weet zeker dat als wij dit allemaal een beetje meer zouden doen, dat wij veel meer voor elkaar kunnen betekenen. En dat gevoelens veel minder worden opgekropt. Dat wij zouden ervaren dat andere mensen ook vechten met bepaalde dingen. Want buiten dat oppervlakkige geklets (wat heel veilig is) en veiligheid vind het brein fijn! Zijn er meer dingen die spelen in het leven. En weet je wat dan fijn zou zijn? als iemand gewoon luistert, en jou aan het eind van jouw verhaal bedankt dat je dit met haar/hem wilde delen. Want hoe fijn is het als iemand zich durft te uiten bij jou? Ik vind het in ieder geval heel fijn. Ik voel me altijd vereerd. En het mooie is dat als jij je uit, de ander zich ook sneller bij jou zal uiten.
Mooie tekts:
I’D rather have someone who shows they care than someone who just says it.
Dus ik daag jou uit, iemand te vragen hoe het ECHT met die gene gaat. Wie weet ontstaat er een mooi gesprek en voel je meer verbinding.
Comments