Wat als je op het punt staat een keuze te maken die je je leven lang met je meedraagt?

Terugkijken op oude keuzes

Ik heb zoveel gedaan, wat ik eigenlijk diep van binnen niet had gewild.En die tijd is geweest, ik kan het niet terugdraaien.Wel ben ik er heel erg naar gaan reflecteren en gebruik ik wat toen niet goed voelde nu als STOP-teken voor mezelf.

Een nieuwe manier van voelen

Als aanwijzing, van: "Ben op je woede."En dan niet in de negatieve zin, als een leeuw die zijn prooi wil pakken, maar in de positieve zin.Ik heb mezelf zo ingesteld dat ik een waarschuwing krijg.Dan is er een moment dat ik bewust na kan denken over of ik iets wel wil of toch niet.

Vroeger denderde ik eroverheen

Dat was niet altijd zo. Die aanwijzing was er wel, maar ik denderde er meestal overheen door overtuigingen zoals:

• Je moet direct reageren

• Om leuk gevonden te worden

• Om niet moeilijk te zijn

• Je moet dit weten

Deze overtuigingen hielden me in hun greep.Overtuigingen zijn echt heel sterk en laten je leven op de automatische piloot, zonder na te denken, zonder écht te doen wat jij zelf wilt.Want ik deed onbewust wat ik dacht dat er van mij werd verwacht.

Veranderen is een proces

Het is niet 1, 2, 3 veranderd.Ik zou liegen als ik zei dat het makkelijk was.Maar gisteren had ik een trots moment: ik koos voor mezelf, nam de tijd, en liet me niet leiden door anderen of door gedachten als "ik moet opschieten" of "ik ben lastig."

Een spontane ingeving

De context:Ik heb drie tatoeages waar ik nog steeds superblij mee ben.Ik ben niet iemand die heel lang nadenkt over een tatoeage — bij mij is het een ingeving en dan wil ik het ook meteen NU.

Ik belde wat rond. Iemand had morgen plek, maar ik wilde vandaag.Dus belde ik een andere shop. Die moest nog in de agenda kijken en zou me terugbellen. Ik gaf aan dat ik de hele dag in de buurt was.

Het moment van twijfel

Twee uur later werd ik gebeld.Hij had een uitvaller over een half uur. DOEN! zei ik, en ik was er.

Ik liet een Pinterest-foto zien van het idee dat ik had, en hij begon te tekenen.Maar het kwam niet helemaal goed uit op papier, dus het moest anders.Hij tekende wat ideeën, maar bij geen enkel ontwerp voelde ik een JA!En dat is voor mij een teken.Ik zei bij alles eerlijk nee.

Invloed van buitenaf

Mijn dochter werd ongeduldig of kreeg plaatsvervangende schaamte (ja, je geeft dat ook weer door aan de volgende generatie – not your fault).Ze zei dingen als:

• "Ja mam, je zegt op alles nee."

• "Ja, dat is mooi mam!"

• "Weet je hoe ik het zou doen?"

Ondertussen zocht ik op internet naar iets dat ik mooi vond om uit te leggen wat ik bedoelde.De tatoeëerder vond mijn idee niet zo mooi — dat merkte ik.Dat mag natuurlijk, maar sinds mijn opleiding tot coach weet ik dat je daar voorzichtig mee moet zijn, zeker als het om een levenslange tatoeage gaat.

Het is uiteindelijk aan de klant om aan te geven wat zij wil, en om grenzen aan te geven als iemand anders een idee probeert door te drukken.

De kracht van tijd nemen

We waren even bezig.Ik hoorde mezelf nog zeggen:"Sorry, dat ik hier niet eerst beter over na heb gedacht."Maar dat maakte niet uit. Dit is echt dat spontane zonder na te denken (and that's me!).

Ondanks de druk, en dat ik me bewust uitsprak over het belang van tijd nemen (want: levenslang op mijn huid!), ging ik door tot ik het YES-gevoel had.

Mijn eigen keuze

Daarna werd het ontwerp in meerdere groottes uitgeprint.Hij stelde een plaatsing voor, maar ik voelde weer een nee.Ik zei: "Nee, ik wil hem andersom."

Hij zei dat de letters dan andersom zouden staan voor anderen.Maar dat maakte mij niet uit.Voor mij is het belangrijker dat ik het zelf goed zie.

Hij plakte het opnieuw, zoals ik het wilde, en met een dikke JA stapte ik in de stoel om voor altijd de namen van mijn dochters op mijn huid te laten zetten.

Het mooiste cadeau

Het mooiste cadeau dat ik mezelf tot nu toe heb gegeven.En weet je wat het mooie is?

Elke keer dat ik ernaar kijk, is het een teken van groei.Ik ben voor mezelf opgekomen, heb de tijd genomen, heb doorgezet, en heb het precies gedaan zoals ík het wilde.

Mijn dochter was erbij.Ik hoop dat zij ook heeft ervaren dat het juist goed is dat ik niet haar of iemand anders volgde, maar mijn eigen gevoel.Dat dat niet moeilijk was, maar precies goed.

Een voorbeeld voor later

Ik hoop dat als zij later een tatoeage zet, ze aan deze dag terugdenkt.En dat ze er ook pas een laat zetten als het voor haar een dikke JA is.

Als je wil, kan ik het ook in een mooie opmaak voor op Instagram of LinkedIn zetten, of je helpen er een blog of podcasttekst van te maken. Laat maar weten! 💛