Toen ik 3 jaar samen was met mijn toen nog vriend nu man, wilde wij heel graag een kindje. Dat lukte aardig snel en de zwangerschap verliep heel erg goed. Op 12 augustus 2013 werd onze Jennifer geboren. Wij kwamen er al snel achter, net als elke ouder dat opvoeden nog niet zo makkelijk was als we van te voren hadden gedacht. Wij hadden onze handen vol aan Jennifer. Dat is een reden geweest waarom wij een leeftijdsverschil van 4 jaar tussen onze dochters hebben.
Toen Charlie onze tweede dochter op 29 september 2017 geboren werd ging Jennifer net 2 weken naar school. Ik vond dit ideaal, zo had ik weer alle tijd voor Charlie en als Jennifer uit school kwam voor haar. Wat heb ik daarvan genoten. Nu zijn onze meisjes 6 en 2.
Het leven is hectisch met 2 kinderen, school, opvang clubjes, werk, huishouden, elkaar, vrienden en familie. Elke moeder weet ervan. Ik merkte op een gegeven moment dat ik minder genoot van ze, dan dat ik wilde. Ik was vaak alleen maar bezig met afstrepen van alles wat gedaan moest worden. En ik bedacht steeds iets om ze te vermaken, waardoor ik tijd vond om de was te doen, de wc te schrobben of gewoon even op mijn telefoon te zitten. In de middag kookte ik en na het eten keek ik op de klok of het al bedtijd voor de meisjes was.
In de ochtend had ik vaak stress. Ik vond hen voeden, alles klaar maken en ondertussen die 2 meiden verzorgen, fruit en boterham voor school maken, de hond uitlaten en ergens mezelf nog opmaken met een kind hangend om mijn nek, mascara zat op mijn voorhoofd dat snap je! En ja... en dan moest ik zelf ook nog ontbijten en O' het is tijd !! "Heb jij je tanden al gepoetst?" Zoals je leest en jij dit misschien wel herkend was dit erg stressvol.
Ik dacht "dit moet anders".
Ik wil mijn kinderen niet zien als taak, ik wil van ze genieten. Ik probeer nu elke dag echt aandacht voor ze te hebben. Al het andere even los te laten en echt te spelen!
Ook al is het maar even, DIE tijd ben ik er 100%. Zij vinden dit heel fijn.
Ik ben een lijst gaan maken met de dingen die ik de avond van te voren al voor kan bereiden. Dit scheelt zo veel tijd. Ook heb ik de ochtend anders ingedeeld, hier wat voorbeelden wat voor mij werkt:
▪︎Als de meisjes wakker worden, gaan ze direct wassen tandenpoetsen en aankleden en dan pas naar beneden. Dit scheelt veel heen en weer de trap op rennen.
▪︎Ook ben ik met de meisjes aan de eetkamertafel gaan ontbijten in plaats van op de bank met Ipad. De regel is nu: eerst eten en als je je eten op hebt dan mag je op de Ipad.
▪︎Op dagen dat ik naar mijn werk moet heb ik gevraagd of mijn man de hond uit kan laten.
▪︎Ik vertel elke morgen wat er gaat gebeuren:
Dus nu gaan we aankleden tandenpoetsen en daarna gaan we naar beneden om te ontbijten. > Als we beneden zijn zeg ik: nu aan tafel dan gaan we eten en als jullie je bordje leeg hebben mogen jullie nog even op de Ipad. > En 5 minuten voor dat ze moeten afsluiten laat ik weten dat ze nog 5 minuten kunnen kijken en als ik dan zeg dat het tijd is, ze hun schoenen en jas aan moeten gaan trekken.
Voordelen:
Ik kan mijzelf nu rustig verzorgen, en ontbijten.
De meisjes eten beter
Ze luisteren beter
Er is geen stress
We gaan rustig de deur uit
De sfeer is veel beter
De hond hoeft niet meer uit
Ik leer waar hun interesse ligt
Ik zeg much better!! Voor iedereen.
Dus ik heb geleerd door kleine aanpassingen en vooruit te denken en door het loslaten van perfectie dat het allemaal veel gemoedelijker kan gaan.
Wil jij dit ook? Probeer ook eens na te denken wat jij kunt veranderen.
Als je dat moeilijk vindt alleen te doen, wil ik je graag helpen. Laat gerust een berichtje bij mij achter.
Hoi Ans, bedankt voor jou bericht. Het was een heftige tijd en je hoort zoiets zo jong niet mee te maken, maar het heeft mij gemaakt wie ik nu ben en daar ben ik trots op. ♡
Lieve Ellen, ik heb jouw verhaal als 13 jarig meisje gelezen. Wat heb jij lang een geheim gedragen. Kniel in gedachten bij dat meisje van 13 en troost haar. Het is jouw innerlijk kind dat altijd bij jou is. Goed bezig meis. xx Ans Röhner