top of page

Omdat het vandaag de dag van de doven is, laat dat mij terug denken aan..


3 jaar gelden werd onze dochter Charlie geboren. Een heerlijk lief klein meisje. In de eerste weken bleken de gehoortesten niet goed te zijn. Wij werden doorverwezen naar het Audiologisch centrum in Amsterdam. Daar moest Charlie onze kleine en lieve baby een gehoortest ondergaan. Hoe veel we ook hoopte, de uitslag bleek negatief. Charlie was slechthorend. Dit kwam als een hele harde klap binnen. Vooral toen wij hoorde wat ons te wachten stond: gezinshulp, gebarentaal en gehoorapparaten.


Als je hoort dat je kind niet helemaal gezond is zoals je hoopt dat het is als je zwanger bent, is dat heel verdrietig. Er werd gehuild, maar toch waren wij heel positief. We stonden al in de start blokken gebarentaal te leren. Wij zouden dit zo normaal mogelijk voor haar laten verlopen. Haar helpen waar wij konden. Wij zouden hier met een beetje humor mee omgaan zodat het niet als wat ergs zou worden ervaren.


Charlie kreeg veel last van oorontstekingen. Waardoor wij een second opinion aanvroegen bij het VU Medisch Centrum. Daar zagen zij dat er heel veel prut in de gehoorbuis van Charlie zat. Zij wilde buisjes proberen, daardoor kon haar gehoor misschien beter worden. Toen Charlie 6 maanden oud was werd zij geopereerd. Daar stond ik dan in de operatie kamer met mijn meisje. Ik zie dat gezichtje nog zo voor me toen de doctoren het masker op haar mond hielden, ze trippelde tegen het was zo hart verscheurend. Maar goed je hoopt gewoon dat je kind hierdoor weer beter zal gaan horen. Er was kans op, dus wij hoopte!


Operatie was goed verlopen, ze hadden meteen veel vuil kunnen weg halen. Charlie werd goed wakker uit de narcose en was zo blij als ze altijd was. Na de middag mochten wij haar weer meenemen naar huis. We liepen het ziekenhuis uit om naar huis te gaan, toen Charlie op keek omdat er een vliegtuig over ons heen vloog. Wij wonen vlak naast Schiphol en de vliegtuigen landen zowat in onze achtertuin maar dat had zij nog nooit gehoord. Nu dus wel!! We keken elkaar aan en durfde het bijna niet te geloven!! In de loop van de tijd vielen ons meerdere dingen op waar zij nu wel op reageerde.


2 weken later mochten wij weer terug komen naar het ziekenhuis waar opnieuw de gehoortest werd gedaan. Dat wachten op die uitslag was ZO spannend… Even later kwam de dokter aan, die met goed nieuws kwam. Hij vertelde ons dat haar rechter oortje nu 100% uit de test was gekomen en links gelijk was gebleven. Maar wat betekend dat Charlie gewoon kon leren praten!! Wij waren de gelukkigste ouders van de wereld. Misschien dat Charlie later in de klas wat last krijgt van haar gehoor, maar dat hoeft helemaal niet. Voor nu geen zorgen meer. Charlie hoort ons en wij haar!


3 jaar later zijn wij nog steeds heel blij dat het zo is gelopen voor onze Charlie en ook voor ons als gezin. Ik kan met trots terug kijken hoe wij dit toen hebben opgepakt. Er kunnen heel veel dingen in je leven gebeuren. Daar heb je allemaal geen invloed op. (jammer genoeg) Wel heb je invloed op de manier hoe je omgaat met de dingen die jou of je gezin overkomen.


57 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Dit kost je onnodig veel energie- Onzekerheid

Onzeker zijn, is dat verkeerd? Iedereen kent momenten van onzekerheid, en waarover we onzeker zijn, verschilt van persoon tot persoon. Sommige onzekerheden vinden hun oorsprong in onze kindertijd, ter

bottom of page